Według raportu Rezerwy Federalnej z 2023 r., amerykańskie banki mają prawie 18 bilionów dolarów w komercyjnych depozytach bankowych od firm i osób fizycznych, w tym czeków, oszczędności i depozytów terminowych. Depozyty te napędzają dużą część światowej gospodarki - finansując pożyczki bankowe i inne usługi finansowe, napędzając wydatki konsumentów oraz napędzając handel i handel. Nadal jednak potrzebne są innowacje, aby zapewnić tej formie pieniądza najnowsze osiągnięcia fintech.

Aby tak się stało, banki eksperymentują z tak zwanymi depozytami tokenizowanymi, które wymagają wydania tokena na blockchainie, który reprezentuje depozyt we własnej księdze banku. W ten sposób banki mają nadzieję przyspieszyć rozliczanie transakcji i umożliwić programowalne płatności, w których pieniądze mogą być dystrybuowane tylko po spełnieniu określonych kryteriów.

Stablecoiny, które są zabezpieczone walutą fiducjarną w stosunku 1 do 1, zyskują na popularności, napędzane nie tylko działalnością handlową, ale także rosnącymi przypadkami użycia, takimi jak przekazy pieniężne i płatności między przedsiębiorstwami. W chwili pisania tego tekstu w obiegu znajduje się około 200 miliardów dolarów stablecoinów opartych na dolarach amerykańskich. Stablecoiny, choć wymagają blokady kapitału, poruszają się w czasie rzeczywistym i umożliwiają programowalne płatności. Bardziej przejrzyste ramy regulacyjne sprawią, że stablecoiny będą bezpieczniejsze i przyciągną dodatkowych uczestników i emitentów. 

Wierzę, że przejdziemy do świata, w którym współistnieją zarówno tokenizowane komercyjne depozyty bankowe, jak i stablecoiny, w którym transakcje takie jak tokenizowane zakupy aktywów rozpoczynają się od tokenizowanych pieniędzy na rachunkach bankowych i rozliczane są za pośrednictwem stablecoinów. 

Bardziej krypto-krytyczne stanowisko Stanów Zjednoczonych zostało postawione na głowie wraz z inauguracją prezydenta Trumpa, który obiecał być pierwszym "krypto-prezydentem". W szczególności, w drugim pełnym dniu Trumpa, Komisja Papierów Wartościowych i Giełd uruchomiła grupę zadaniową ds. kryptowalut w celu opracowania własnych ram regulacyjnych, kierowaną przez komisarz SEC Hester Peirce, a dwa dni później prezydent wydał zarządzenie wykonawcze w sprawie aktywów cyfrowych, które powołało grupę roboczą kluczowych agencji regulacyjnych w celu zalecenia jaśniejszych polityk, tam gdzie potrzebne są nowe przepisy. 

Tymczasem rozporządzenie Unii Europejskiej w sprawie rynków aktywów kryptograficznych weszło w życie 30 grudnia, czyniąc UE pierwszą dużą jurysdykcją, która ustanowiła kompleksowe ramy regulacyjne dla kryptowalut. Zapewnia instytucjom finansowym znacznie większą jasność co do tego, jak organy regulacyjne postrzegają aktywa cyfrowe i waluty oraz co firma musi zrobić, na przykład, aby wyemitować stablecoina. Ośmieliło to już bardziej tradycyjnych graczy do działania. Można śmiało powiedzieć, że w 2025 r. ustawodawcy i organy regulacyjne zapewnią większą - jeśli nie krystaliczną - jasność. Być może jest to bardziej apel niż prognoza: Większa jasność zarówno co do zasad kryptowalut, jak i sposobu, w jaki banki mogą uczestniczyć w publicznym systemie blockchain, zachęci do większej liczby eksperymentów z blockchainem, umożliwiając rozwój innowacji przy jednoczesnym powstrzymywaniu złych aktorów.

Zaledwie kilka lat temu wiele banków centralnych na świecie rozważało możliwość emisji własnych walut w formie cyfrowej. Obecnie coraz więcej banków centralnych dochodzi do wniosku, że sektor prywatny dobrze radzi sobie z samodzielnym wprowadzaniem innowacji, a waluty cyfrowe banków centralnych skierowane do ogółu społeczeństwa nie muszą być priorytetem. W rzeczywistości inny element zarządzenia wykonawczego Trumpa w sprawie aktywów cyfrowych zakazuje rozwoju i emisji CBDC, nazywając je zagrożeniem dla stabilności systemu finansowego.  

Spodziewam się, że w 2025 r. więcej banków centralnych będzie podążać za tym trendem, odchodząc od CBDC skoncentrowanych na konsumentach, znanych jako "detaliczne" CBDC. Będą jednak nadal dążyć do aktywów cyfrowych skierowanych do sektora bankowego i innych instytucji finansowych, znanych również jako "hurtowe" CBDC. Te CBDC mogą zasadniczo zwiększyć możliwości rozliczeń instytucjonalnych i umożliwić szybszy przepływ kapitału między jurysdykcjami.