Het voor de hand liggende verschil tussen een commerciële business-to-business (B2B) betaling en een retail consumer-to-business (C2B) betaling is simpelweg de begunstigde. Waarom zouden kaarten dan nog steeds relatief ongebruikelijk zijn voor commerciële betalingen in markten waar ze gebruikelijk zijn voor retailbetalingen?

Voor alle duidelijkheid: ongewoon betekent niet ondynamisch. Integendeel, het kaartaandeel van Singapore in "kaartbare" binnenlandse B2B-betalingen, exclusief intracompany-betalingen en betalingen die onhaalbaar worden geacht voor kaarten, is tussen 2017 en 2023 15-voudig toegenomen.1 Meer bescheiden is het kaartaandeel van Australië in dezelfde periode meer dan verdubbeld.

De situatie belooft veel goeds voor kaarten. Maar het verklaart niet het abnormaal lage gebruik van kaarten voor B2B-betalingen in vergelijking met hun gebruik voor C2B-betalingen.

Een laag aandeel van kaarten in "cardable" binnenlandse B2B-betalingen kan zinvoller zijn in markten die gedomineerd worden door contant geld en die ook nog grotendeels "uncarded" zijn voor de detailhandel. De verwaarloosbare aandelen in de Filipijnen en Indonesië blijven beide relatief onveranderd tussen 2017 en 2023.

Toch rechtvaardigen alle markten, en in het bijzonder die waar kaarten de overhand hebben op contant geld in de detailhandel, een verklaring.

De geschiedenis biedt een goed startpunt. Betaalkaarten zijn ontworpen voor persoonlijke C2B-betalingen in de detailhandel in plaats van B2B-betalingen op basis van facturen, die het grootste deel van de commerciële betalingen vertegenwoordigen. Ze hebben toen ook behendig e-commerce ondergebracht, hoewel Click to Pay nu pas online klikken net zo gemakkelijk maakt als offline tikken.

Toch is de les van de geschiedenis niet dat commerciële kaarten een kans hebben gemist.

Retailbetalingen zijn over het algemeen van lage waarde met weinig belanghebbenden, terwijl commerciële betalingen op basis van facturen over het algemeen van hoge waarde zijn met veel belanghebbenden op de afdelingen "crediteuren" en "debiteuren". "Procurement" of "purchasing" kaarten die bekend staan als P-cards - in wezen niet-doorlopende creditcards die meerdere kaarten aan één zakelijke rekening koppelen - verwerken al alle B2B-betalingen met een lage waarde waarbij geen facturen betrokken zijn.

Toch veranderen de tijden voor betalingen op factuur:

• Commerciële betalingen nemen toe. Zo zijn de binnenlandse B2B-uitgaven in China tussen 2017 en 2023 met bijna drie vijfde gegroeid. Ondertussen groeiden de inkomende en uitgaande kaartbare grensoverschrijdende B2B-uitgaven in China met bijna een derde.
• Commerciële kaartbetalingen zijn in ontwikkeling. Een virtueel kaartnummer is een uniek 16-cijferig kaartnummer dat wordt gegenereerd op basis van een echt kaartnummer en geen fysieke tegenhanger heeft. Deze virtuele kaartnummers kunnen ook worden getokeniseerd voor e-commerce of voor contactloze betalingen via digitale portemonnees. Aangepaste uitgavencontroles produceren gedetailleerde gegevens voor tracking, rapportage en geautomatiseerde afstemming.

Deze veranderde tijden bieden kansen voor de financiële instellingen die kaarten uitgeven en voor de kopers en leveranciers die kaarten kunnen gebruiken.

Elke discussie over cheques voor commerciële betalingen kan samen met contant geld worden gecategoriseerd als in toenemende mate immaterieel in Azië. Van Australië, China, India, Indonesië, de Filippijnen en Singapore zag alleen de Filippijnen tussen 2017 en 2023 een toename van de totale binnenlandse B2B-uitgaven aan cheques. Zelfs toen was het percentage van het totale aandeel in de uitgaven in 2023 nog single digits.

Het grootste deel van de commerciële betalingen is dan afkomstig van elektronische overboekingen van rekeningen naar rekeningen (EFT's). Samen zijn ze goed voor meer dan drie vijfde van de kaartbare binnenlandse B2B-uitgaven in Australië, China, India, Indonesië, de Filippijnen en Singapore.

EFT's kunnen betrekking hebben op nettovereffening of real-time brutovereffening via een geautomatiseerd clearinghouse (ACH), of op een bankoverschrijving of real-time betaling (RTP) rechtstreeks tussen banken en idealiter met behulp van ISO 20022 financiële berichtenuitwisseling, indien beschikbaar. Maar ondanks al het elektronische gemak dat je geen factuur persoonlijk hoeft te betalen of een koerier hoeft te gebruiken, is een elektronische overboeking niet per se meer dan de naam doet vermoeden: een eenvoudige overboeking.

Zelfs RTP's op door Mastercard ondersteunde RTP-netwerken in Europa, het Midden-Oosten, Azië, Zuid-Amerika en Noord-Amerika, die kunnen voldoen aan specifieke behoeften voor directe en gegarandeerde binnenlandse betalingen vol met gestandaardiseerde overmakingsinformatie, sluiten nog steeds compromissen op andere gebieden. Uiteindelijk kan het vermogen van een EFT om aan de behoeften van kopers en leveranciers te voldoen, aanzienlijk variëren, afhankelijk van het type. Veelvoorkomende problemen zijn onder meer:

• Inefficiënte handmatige afstemming als transactiegegevens niet worden ondersteund door voldoende gedetailleerde informatie in het financiële berichtenverkeer.
• Beperkingen op het gebied van prognoses en naleving als realtime inzicht in het totaal aan transacties ontbreekt.
• Geen terugboekingen van betalingen voor onherroepelijke RTP's, die een verhoogd frauderisico met zich meebrengen als fraudepreventie niet even realtime is.
• Geen betalingsgaranties voor ACH-overboekingen in combinatie met vertraagde meldingen van mislukkingen voor zaken als onvoldoende middelen.
• Verminderd werkkapitaal wanneer geld rechtstreeks van bankrekeningen wordt gehaald.
• Niet-beschikbare of omslachtige internationale betalingen, die onduidelijke en onverwachte bankkosten voor correspondenten met zich mee kunnen brengen.

Commerciële kaarten kunnen worden onderverdeeld in drie hoofdfasen van evolutie. De eerste fase met P-cards is niet nieuw, maar wel in ontwikkeling. De tweede en derde fase, met virtuele kaarten en straight-through processing, zijn relatief nieuw.

Traditioneel worden P-cards geassocieerd met B2B-betalingen met een lage waarde. Scherpzinnige corporate treasurers en kaartuitgevers realiseerden zich toen dat dezelfde aanpak kon worden gebruikt voor hoogwaardige B2B-aankopen met een laag volume om 'crediteuren' en 'debiteuren' te dekken. Betalingen op factuur kunnen dan profiteren van alle voordelen op basis van kaarten, waaronder:

• Uitgestelde betalingen zodat kopers geld langer op hun rekening kunnen houden en ook kunnen profiteren van kortingen van kaartuitgevers die samenhangen met het bestedingsvolume.
• Gedetailleerde transactiegegevens met één-op-één matches voor efficiënte reconciliatie van betalingen.
• Grensoverschrijdende betalingen op vertrouwde internationale netwerken
• Betalingsgaranties zonder dat kopers bankgegevens van leveranciers hoeven te valideren en bij te werken.
• Fraudebescherming en beveiliging via een betaalnetwerk dat voldoet aan de gegevensbeveiligingsstandaard van de betaalkaartenindustrie.

Kaartuitgevers en hun zakelijke klanten waarderen steeds meer de voordelen van kaartbetalingen ten opzichte van commerciële betalingen. Binnenlandse uitgaven aan B2B-kaarten zijn tussen 2017 en 2023 gemiddeld meer dan verdubbeld in Australië, China, India, Indonesië, de Filippijnen en Singapore.

In die groei zit een bijna verdrievoudiging van de uitgaven aan virtuele kaarten over dezelfde periode.

Een virtuele kaart biedt naast de voordelen van een P-kaart nog een aantal extra voordelen:

• Inherente veiligheid in virtuele kaartnummers voor eenmalig gebruik die de last verlichten van het hanteren of opslaan van gevoelige betalingsgegevens.
• Aangepaste bestedingscontroles voor eenmalig versus meervoudig gebruik, gebruiksfrequentie, transactiebedragen, soorten aankopen, locaties en tijden van de dag.
• Bescherming tegen fraude door automatisch openen en sluiten van accounts op basis van geldige start- en einddatums die zijn gekoppeld aan aangepaste controles.
• Onmiddellijke en milieuvriendelijkere wereldwijde kaartuitgifte die de noodzaak van fysieke kaartdistributie elimineert.
• Push de levering van kaarten naar digitale portemonnees op mobiele apparaten voor direct gebruik overal.
• Transparantie van het gebruik met verbeterde transactiegegevens, waaronder niet-financiële informatie zoals factuurnummers en factureringscodes, ter ondersteuning van realtime tracking en rapportage voor automatische afstemming tussen afdelingen en uitgavencategorieën.

De groei van virtuele kaarten weerspiegelt de marktpercepties: 85% van de bankdirecteuren is van mening dat virtuele kaarten de organisatorische processen verbeteren en 84% gelooft dat ze de cyberbeveiliging verbeteren, volgens de resultaten van de benchmarkenquête voor virtuele kaarten van RPMG in 2022.

Virtuele kaarten kunnen ook aansluiten op straight-through processing, indien beschikbaar, voor extra voordelen.

Een standaard B2B-kaartbetaling vereist dat de leverancier de ontvangen creditcardgegevens die door de kaartuitgever zijn verstrekt, invoert in de debiteurenmodule van zijn ERP-systeem (Enterprise Resource Planning). Straight-through processing (STP) voor virtuele kaarten is een opkomende oplossing, die al beschikbaar is in sommige markten, die deze vereiste omzeilt door het kaartnetwerk dat door de uitgever wordt gebruikt, toe te staan een virtueel kaartnummer rechtstreeks aan de betalingsacquirer van de leverancier te verstrekken voor verwerking.

De extra voordelen zijn onder meer:

• Je hoeft geen betalingsgegevens handmatig in te voeren.
• Het is niet nodig om uitzonderingen handmatig af te handelen wanneer een betaling mislukt.
• Minder compliance-uitdagingen omdat het betalingsnetwerk in plaats van de leverancier het virtuele kaartnummer behandelt.

Virtuele kaarten kunnen ten goede komen aan betalingsstromen in alle sectoren, van productie en landbouw tot bouw en nutsbedrijven. Ze kunnen zich ook uitstrekken tot betalingen tussen bedrijven en de overheid (B2G).

Vier sectoren verdienen bijzondere aandacht wat betreft de voordelen die kaarten met zich meebrengen.

De binnenlandse uitgaven in de categorie groot- en detailhandel, waaronder autoreparatie, staan op de tweede plaats in de Filippijnen en Singapore, op de derde plaats in China en op de vierde plaats in Australië, India en Indonesië in de elf B2B-sectoren van de McKinsey Global Payments Map.

De B2B-verkopen die verband houden met groothandels- en detailhandelsuitgaven beslaan de lengte van een toeleveringsketen en strekken zich op natuurlijke wijze uit tot B2B2C-verkopen. Deze B2B-verkopen met een relatief hoog volume en een lage waarde zijn meestal vergelijkbaar met hun B2C-tegenhangers met vergelijkbare krappe winstmarges voor bedrijven. Naast eventuele betalingsovereenkomsten tussen kopers en leveranciers, kunnen kaarten helpen deze marges te beheren door betalingen van crediteuren uit te stellen en tegelijkertijd de snelle afstemming van debiteuren te ondersteunen.

Een consistente afhandeling van B2B- en C2B-betalingen is vooral zinvol voor online marktplaatsen die zowel B2B- als B2C-verkopen doen. Reeds bestaande e-commerce ondersteuning voor C2B kaartbetalingen kan B2B integratie dan relatief eenvoudig maken.

De binnenlandse bestedingsniveaus van Australië, China, India, Indonesië, de Filippijnen en Singapore in de categorie transport en opslag liggen in 2023 onder de niveaus die in eigen land worden gezien in de categorie groothandel en detailhandel.

Maar de relatie tussen de twee categorieën keert zich om als de focus internationaal is in plaats van binnenlands. De uitgaven over lange afstanden hebben betrekking op ketens van leveranciers en kopers, lokale vervoerders, expediteurs, terminalexploitanten, douane-expediteurs, havenautoriteiten en internationale vervoerders bij het verlaten en betreden van rechtsgebieden.

De commerciële betalingen, die zowel B2G-betalingen als B2B-betalingen kunnen omvatten, die onderweg plaatsvinden, moeten worden gegarandeerd, foutloos en in meerdere valuta's worden weergegeven en in staat zijn om last-minute betalingen van invoerrechten en vergoedingen bij controleposten af te handelen zonder formele goedkeuringen of inkooporders. Virtuele kaarten helpen door hun onmiddellijke levering op mobiele apparaten, ongeacht de locatie, bestedingscontroles om last-minute betalingen onder controle te houden en het koppelen van betalingen aan specifieke zendingen die vervolgens kunnen worden gesynchroniseerd met ERP-systemen.

Singapore zag tussen 2017 en 2023 een bijna zesvoudige toename van inkomende grensoverschrijdende kaartbare uitgaven in de categorie menselijke gezondheid en maatschappelijk werk. De stijging komt overeen met de tweede plaats van Singapore in de nieuwste index voor medisch toerisme, die is gebaseerd op Amerikaanse percepties van bestemmingen in de gezondheidszorg wereldwijd - Amerika's noordelijke buur Canada staat op de eerste plaats.

Grensoverschrijdende bestedingen liggen aan de basis van sterke groei, zoals in Singapore. Maar de zorguitgaven in binnen- en buitenland groeien ook meer in het algemeen: 59% van de zorgverzekeraars in Azië-Pacific denkt dat de zorgkosten op de lange termijn zullen stijgen, volgens het wereldwijde medische trendsonderzoek 2024 van WTW.

Complexiteiten zijn onder meer meerdere belanghebbenden in de publieke en private sector, gefragmenteerde leveranciersbestanden, waaronder technologiebedrijven, minimale prijstransparantie tussen aanbieders en verzekeraars, veel zeer variabele gegevens die niet altijd in gestandaardiseerde digitale formaten zijn, en lange incasso- en claimcycli.

Niet-geconsolideerde achterstallige facturen komen vaak voor. In deze bijzonder complexe sector is het bijzonder belangrijk om virtuele kaartnummers van één account te kunnen koppelen aan ongelijksoortige facturen voor gestroomlijnde afstemming en vroegtijdige waarschuwingen voor achterstallige betalingen.

Alles, van het kopen van online advertenties tot het huren van cloudopslag, wordt beschouwd als longtail-uitgaven, ook wel bekend als "niet-strategische" uitgaven. Het bestaat uit het grootste deel van de B2B-aankopen van een bedrijf bij het grootste aantal leveranciers, terwijl het slechts een fractie van de waarde van de totale uitgaven uitmaakt.

Een groot deel van de kosten voor een bedrijf om deze betalingen af te handelen, komt voort uit de inefficiëntie van het jongleren met meerdere leveranciers. De aard van digitale en "as a service"-betalingen maakt het waarschijnlijker dat ze worden gedaan aan wereldwijde leveranciers die in verschillende valuta's werken. Ze zijn ook vaak gebaseerd op abonnementen met verschillende betalingsvoorwaarden en vervaldata die moeilijk te beheren kunnen zijn.

Een uniek virtueel kaartnummer voor elk abonnement vanaf één betaalrekening, ongeacht de geografie of valuta, kan een geconsolideerd overzicht van de uitgaven mogelijk maken. Tegelijkertijd kan de consolidatie op volume gebaseerde bestedingskortingen opleveren voor kopers van kaartuitgevers.

De bedieningselementen die beschikbaar zijn voor virtuele kaarten vertegenwoordigen meer dan alleen aanpasbare beperkingen rond kaartgebruik. Ze geven kaartuitgevers en bedrijven ook specifieke inzichten in hun transparante realtime gegevens. De mogelijkheid om toegang te krijgen tot die inzichten en er actie op te ondernemen, hangt af van de producten en diensten die de kaarten ondersteunen.

De voordelen kunnen beide partijen omvatten: uitgevers kunnen meer concurrerende betalingsoplossingen aanbieden; Adoptanten kunnen efficiënter functioneren als kopers en leveranciers. De kaarten zijn ontworpen om op zichzelf te staan door eenvoudig te worden ingebed in bestaande betalingsstromen. Toch werken virtuele kaarten het beste wanneer ze worden ondersteund door adviesoplossingen die holistische in-market en cross-market perspectieven bieden voor volledige commerciële kaartstrategieën.

Krappe marges, verspreide belanghebbenden, complexe ecosystemen, longtail-uitgaven. De commerciële voordelen van virtuele kaarten omvatten de uiteenlopende behoeften van industrieën, variërend van groothandel tot gezondheidszorg in binnen- en buitenland. Al die tijd kunnen kopers geld langer op hun rekeningen houden en kunnen leveranciers nog steeds op tijd betalingen ontvangen. De efficiëntie en flexibiliteit staan of valt met de kaartfundamenten en de ondersteunende producten en diensten die door het onderliggende kaartnetwerk worden geleverd.

Maar hoewel een virtueel kaartnummer sneller en gemakkelijker uit te geven is dan een fysieke P-kaart, moet het nog steeds worden gegenereerd en overgedragen. Die rol valt traditioneel toe aan een uitgever van commerciële kaarten. Nadat de koper een factuur in zijn ERP-systeem heeft geplaatst om als betalingsinstructie bij de uitgever in te dienen, vraagt de uitgever een virtueel kaartnummer aan bij het betalingsnetwerk en stuurt vervolgens het virtuele kaartnummer naar het ERP-systeem van de leverancier en de status van de betalingsautorisatie naar het ERP-systeem van de koper.

Embedded finance biedt een alternatief door de uitgever in staat te stellen zijn uitgiftemogelijkheden in te bedden in het ERP-systeem van een koper. De koper kan dan rechtstreeks met het betalingsnetwerk communiceren om zelf het virtuele kaartnummer uit te geven. Naast het verbeteren van de efficiëntie, geeft embedded finance ook meer controle aan kopers door hen in realtime volledig inzicht te geven in alle virtuele kaartgegevens.

Het is nog steeds nieuw, zelfs abnormaal, voor kopers om zelf op te treden als uitgever van commerciële kaarten. Maar die status is nu aan het veranderen - samen met de status van de commerciële betalingen die ze mogelijk maken.

Neem contact met ons op voor meer informatie over ons team van consultants op het gebied van commerciële betalingen en over onze reeks gerelateerde producten en diensten: Commercial Card Insights, Supplier Enablement & Activation Service en Mastercard Receivables Manager (indien beschikbaar).